تفاوت زندان های ایران وآمریکا از تفاوت تصویر ابطحی و امیری بعداز زندان پیداست

مقایسه عکس های قبل وبعد از زندان ابطحی: اینجا

عکس امیری قبل از شکنجه : اینجا

عکس امیری بعد از شکنجه: اینجا

اس ام اس سبز نود

توی بحث های سایتها ووبلاگهای مختلف این بحث رو دیدم که حیفه که به گزینه یک رای ندیم. من هم به واقع در اول همین استنباط رو داشتم،اما خوب که فکر کردم دیدم واقعا گزینه یک نیست و گزینه 3 درسته به دو دلیل:1- معنی ظاهری گزینه : که واقعا اون جوونهایی که با جون ودلشون برای سربلندی کشورشون مبارزه می کردن یا دیگه از میدون رونده شدن یا سرخورده شدن یا تو زندان هستن ویا .... 2-معنی باطنی: واقعا تمام مشکل های این مملکت که فوتبال هم جزئی از اونه با اتحاد در برابراستبداد بصورت مسالمت آمیز وبدور از خشونت حل میشه که میتونه به سادگی و در عین حال زیبایی هر چه تمام تر خودش رو به رخ دیگران بکشونه. پس با خیال راحت گزینه 3 رو بفرست به 200090.

به امام فحش ميدي؟!

ماجراي هتك حرمت به امام كه اين روزها نقل محفل شده منو ياد جوك قديمي قزوينيه انداخته:
قزوينيه داشته با بچه اي بازي بازي مي كرده كه يهو كميته سر مي رسه و اون بدون اينكه هول بشه كارش رو با شدت بيشتري ادامه مي ده وبه بچهه مي گه" به امام فحش ميدي؟!"
خداييش عين همين ماجرا كه راه افتاده نيست؟

جنبش سبز ومحدوده آن

امروز 111 روز از شروع مبارزه جنبش سبز مي گذرد.اما قبل از اينكه مبارزه براي بازپس گيري راي به شعار ومبناي مبارزه اين جنبش تبديل شود،نماد سبز يك جنبش به شكل كنوني به حساب نمي آمد و صرفا يك رنگ تبليغاتي براي گام اول يعني برنده شدن در انتخابات بود ،كه به ابتكار افرادي در گروه ياري و موج سوم براي جبران نقصان رسانه و رساندن پيام به اقشار مختلف مردم بوجود آمد.در آن زمان هسته مركزي جريان به حداقل ها اكتفا كرده و تمام تلاش خود را معطوف به بازگشت اصلاح طلبان به قدرت وجلب اعتماد مجدد مردم قرارداده بود ودر اين راه نياز به كانديدايي مورد اعتماد خود (مورد اجماع اصلاح طلبان)، مردم (براي راي آوري) و نظام (براي تاييد صلاحيت) اجتناب ناپذير مي نمود.در اين شرايط، خاتمي تمامي توجهات را به سمت خود جلب مي كرد.و چه كسي بود كه بهتر از او بتواند هر سه شرايط را بصورت مطلوب دارا باشد؟شرايط ،جلوتر از پيش بيني ها مهيا گرديد وبلاخره خاتمي با اصرار گروه ها وشخصيت ها علي رغم ميل باطني پا به عرصه گذاشت.البته خاتمي قبل از اعلام كانديتاتوري مجدد، براي جلوگيري ازاختلافات احتمالي بعد از پيروزي، شروع به تدوين چارچوبي براي اصلاحات كرد تا حدود ومرزهاي اصلاحات را مشخص نموده و اين بار برخلاف سال 1376، اصلاحات بنا برتعريف هركس كه مخالف وضع موجود است نباشد. همزمان با اين شرايط ميل به تغيير شرايط كشور با توجه به افت قيمت نفت ووضعيت نه چندان خوب اقتصادي ،در مردم وگروه هاي سياسي تقويت شده بود و كانديداهاي جديد پا به عرصه گذاشته بودند و منتظر اعلام بله يا خير خاتمي بودند،كه با اعلام نظر مثبت او ميدان از حضور بسياري از آنان خالي شد.تا اينجا شرايط به شكل ايده آل براي هسته مركزي جريان پيش مي رفت. اما زماني كه ميرحسين موسوي پا به عرصه تقريبا خالي از رقيب اصولگرا گذاشت وخاتمي با درايت هميشگي ميدان را به او سپرد، هسته مركزي به يك دوراهي تعيين كننده رسيد: موسوي يا كروبي؟ از آنجاييكه اين هسته مركزي از ابتدا با عقلانيت شكل گرفته بود، اصولا به حداقل ها در اين انتخابات بسنده كرده بود وبا دوري از احساسات زدگي وبا اين استدلال كه"وقتي به خاتمي براي سپردن سكان رياست جمهوري اعتماد داريم پس بايد به تصميم او احترام بگذاريم و به پيروي از دستورات او عمل نماييم" از شخص مورد تاييد او يعني ميرحسين موسوي حمايت كرد.در واقع در آن زمان كمتركسي از عقايد و منش موسوي باخبر بود و بنا به توصيه خاتمي از موسوي حمايت نمودند.موسوي كه از سه مورد اعتماد اصلاح طلبان ،مردم ونظام، اعتماد نظام را بصورت كامل،اعتماد اصلاح طلبان را بصورت نسبي و اعتماد مردم را بصورت نامعلوم دارا بود مورد حمايت هسته مركزي(كه موكدا تاكيد مي نمايم به حداقل ها قانع بود)قرارگرفت.با شروع تبليغات كانديداها اصل گرايش به حداقل ها در مردم ظهور پيدا كرد واز دور دستهاي دنيا تا داخل كشور افرادي كه حتي به اصل نظام جمهوري اسلامي و قانون اساسي آن اعتقاد نداشتند پا به عرصه رقابت گذاشتند و به حمايت از كانديداهاي اصلاح طلب در مقابل رييس دولت وقت پرداختند.بطوريكه اين بار نظارت استصوابي هم مانع از نفوذ نيروي غير خودي در پشت رييس دولت نبود.اين حركت باعث عقب گرد نظام جمهوري اسلامي از اصل جمهوريت نظام گرديد، بدين ترتيب هيچ راهي باقي نماند بجز برهم زدن بازي و ردصلاحيت موسوي بعد از انتخابات.اما اين مقابله آشكار،آن نماد سبز رنگ را به يك جنبش همه گير كه كم وبيش گسترده تر از كساني كه در انتخابات شركت كردند تبديل كرد،با اين تفاوت كه اختلافات ميان كانديداها كنارگذاشته شده بود ودرشعار محوري راي من كجاست اشتراك داشتند.اين حالت رفته رفته با عدم انعطاف پذيري طرف مقابل از حالت حداقلي پيدايش هسته مركزي به حالت حداكثري امروز از نظر درخواست ها به پيش رفته است.بطوريكه شعار راي من كجاست به شعارهايي نظير نه غزه نه لبنان جانم فداي ايران يا استقلال آزادي جمهوري ايراني پيش رفته است، كه قطعا مورد تاييد جمع كوچكتري نسبت به كل مجموعه مي باشد.حال بايد پرسيد حدود و مشخصات اين جنبش چيست؟ موسوي در بيانيه شماره 11 در معرفي راه سبز اميد اشاره به محدوده هايي از اين جنبش كرده است. شايد اين حدود براي بسياري، از حداقل ها هم كمتر باشد اما همانطوركه اين جنبش از ابتداي حركت با اتكا به حداقل ها به پيش رفته است ،در صورت عبوراز خطوط مورد توافق اكثريت ازحالت يكپارچگي خارج خواهد شد وكارايي خود را از دست خواهد داد. با توجه به بيانيه هاي اخير موسوي،مشخص است كه رهبران اين جنبش نيز به اين موضوع به خوبي واقفند ودر صدد تعيين خطوطي مشخص براي حركت مي باشند. با اين شرايط بزرگترين ضربه به جنبش گسستن يك پارچگي و تكروي افراد كه منجر به شكستن مرزها خواهد شد مي باشد.گروه هاي مختلف يا همان شبكه هاي اجتماعي معمولا با هم انديشان خود در ارتباط هستند و از عقايد وافكار آنان با خبرند و اين مسئله باعث اشتباه در محاسبات مي گردد،حال آنكه كساني كه در راس اين هرم فرار مي گيرند از عقايد واعتقادات مختلف در سطح جامعه باخبرترند،بنا براين تا حدودي ادامه اين حركت منوط به اعتماد به رهبران جنبش واحترام به محدوده اكثريت امكان پذيراست.

توهين هجونامه كيهان به ساحت مرجعيت شيعه

هجونامه كيهان درشماره امروز خود تحت عنوان موسوي و كروبي زيربيرق كسي رفتندكه خون به دل امام كرد (خبر ويژه) به نقل قول از سايت"الف" مطلبي سراسر توهين به آيت الله منتظري را منتشر كرده و اساس استدلال اين مطلب نامه جعلي منسوب به امام به آيت الله منتظري ميباشد. در سايت آيت الله منتظري مدتها قبل جوابيه كاملا مفصلي راجع به اين نامه منصوب به امام آمده كه در اين زمان خواندش خالي از لطف نيست كه در اينجا صفحه 1 و 2 و 3 قرارداده ام.

کشف اجداد انسان به نام آردی

بی بی سی یک ویدئو کوتاه جالب گذاشته که نشون دهنده فسیل میمونی بسیار شبیه به انسانه که لینکش رو اینجا گذاشتم.

به نام خدا
فردا روز تولد منه. و امروز روز تولد وبلاگم. نزدیک به 2 ساله که می خواستم شروع به وبلاگ نویسی کنم اما از اونجایی که عملی کردن هر تصمیمی سخت تر از تصمیمه تا امروز طول کشیده. خب حالا این مسئله توام با روز تولدم شده یعنی وبلاگم 32 سال از خودم کوچیکتره .این تقارن رو به فال نیک می گیرم و امیدوارم که تو این وبلاگ مطالبی رو بتونم بنویسم که مفید باشه و زمانی که برای مرورشون برمی گردم ازشون ابراز رضایت کنم.